Sto Timoni

Mazda RX-7: ο θρύλος του Wankel

Το Mazda RX-7 παρουσιάστηκε το 1978, ήταν το πρώτο σπορ μοντέλο μαζικής παραγωγής της Mazda και έμελλε να γίνει το πιο καλοπουλημένο όχημα με Wankel (περιστροφικό κινητήρα) στην ιστορία. Ενώ κατάφερε να αποκομίσει πλήθος επάθλων στους αγώνες αυτοκινήτων προσδίδοντας ιδιαίτερη αίγλη στο όνομα Mazda.

Tο σχετικά προσιτό και θρυλικό πλέον σπορ μοντέλο RX-7 με τον περιστροφικό κινητήρα Wankel που κατάφερε να γίνει “cult” δοκίμασε την τύχη του στην αγορά για πρώτη φορά το 1978. Παρέμεινε δε στην παραγωγή μέχρι το 2002, με τις τρεις γενιές του να έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στις πίστες και να επηρεάζουν τα μεταγενέστερα μοντέλα της Mazda, με την ελαφριά κατασκευή και τον Wankel να αποτελούν στοιχεία που χαρακτηρίζουν το DNA της εταιρίας και συναρπάζουν τους ανθρώπους στο εργοστάσιο της Hiroshima.

Τρεις σπορ γενιές

Η πρώτη γενιά RX-7 (πλατφόρμα “FB”), που ξεκίνησε να πωλείται στην Ιαπωνία το 1978 και την επόμενη χρονιά στην Ευρώπη, προκάλεσε αμέσως αίσθηση. Με βάρος λίγο πάνω από 1.000 κιλά, το αυτοκίνητο διέθετε τον κινητήρα 12A με ισχύ από 100 έως 135 PS (ανάλογα με την αγορά), που του εξασφάλιζε κορυφαίες επιδόσεις. Η τοποθέτηση του μικρού σε διαστάσεις κινητήρα, ακριβώς πίσω από τον εμπρός άξονα, η κίνηση στους πίσω τροχούς και η σχεδόν τέλεια κατανομή βάρους, συνετέλεσαν στο να χαρίσουν στο αυτοκίνητο απαράμιλλη οδική συμπεριφορά.

 

Το αεροδυναμικό RX-7 προσέφερε πολύ περισσότερα από όσα κόστιζε και ήταν διασκεδαστικό στην οδήγηση για έναν έμπειρο οδηγό. Ο κινητήρας 12Α χωρητικότητας 1.146 cm3 με το διπλό ρότορα απέκτησε στη συνέχεια και έκδοση turbo με 160 ίππους για την ιαπωνική αγορά, ενώ στην αγορά της Β. Αμερικής κυκλοφόρησε μία ελαφρώς μεγαλύτερη έκδοση με τον κωδικό 13B και ψεκασμό.

Η δεύτερη γενιά του RX-7 (“FC”) παρουσιάστηκε το 1985 σε design στυλ Porsche και περιλάμβανε έναν αριθμό βελτιώσεων στον τομέα των επιδόσεων, όπως το Mazda DTSS (Dynamic Tracking Suspension System) και το σύστημα υπερσυμπίεσης. Η λύση του turbo, αποδείχθηκε ότι ταίριαζε ιδανικά στον περιστροφικό κινητήρα λόγω των χαρακτηριστικών της ροής της εξαγωγής, και της αρκετά ικανοποιητικής ενίσχυσης της ροπής στις μεσαίες στροφές. Ο 13Β των 1,3 λίτρων ήταν πλέον στάνταρ για όλες τις αγορές, και το RX-7 θα ήταν αρχικά διαθέσιμο στην Ευρώπη με ένα ατμοσφαιρικό κινητήρα 150 και 180 ίππων και στη συνέχεια θα ακολουθούσαν εκδόσεις με twin-scroll turbo και 200 ίππους. Το μοντέλο με την κορυφαία ιπποδύναμη έφτανε τα 100 χλμ./ώρα σε μόλις 6,0 δεύτερα και είχε τελική 240 χλμ./ώρα.

Η τρίτη και τελευταία γενιά (“FD”), η οποία παρουσιάστηκε το 1992, ήταν ένα καθαρόαιμο αυτοκίνητο επιδόσεων. Ένας νέος σειριακός διπλός στροβιλοσυμπιεστής (turbo) εκτόξευε την ιπποδύναμη του κινητήρα 13B της Ευρωπαϊκής έκδοσης στους 239 ίππους. Σύμφωνα με τους οπαδούς του, το αυτοκίνητο ήταν το μοντέλο με το καλύτερο κράτημα από όλα τα RX-7. Ο χρόνος των 5,3’’ για τα 0-100 km/h και τα 250 km/h της τελικής (με περιοριστή) εξασφάλισαν στο διθέσιο αμάξωμα των 1.300 κιλών μία θέση ανάμεσα στα κορυφαία σπορ αυτοκίνητα της εποχής του, αλλά και μία πρώτη θέση στον αγώνα των 24 ωρών του Le Mans. Δυστυχώς, το 1996, το RX-7 σταμάτησε να πωλείται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης λόγω μη συμμόρφωσης με τους κανονισμούς εκπομπών ρύπων. Εντούτοις η Mazda συνέχισε να κατασκευάζει δεξιοτίμονες εκδόσεις, και συνέχισε να αυξάνει την ισχύ του κινητήρα του, φθάνοντας τελικά τους 280 ίππους στις εκδόσεις μόνο για την Ιαπωνική αγορά.

Δοκιμασμένο στις πίστες

Ο μοναδικός ήχος του διπλού ρότορα του RX-7 αντηχούσε για χρόνια στις πίστες της Ευρώπης. Έχοντας από την αρχή κερδίσει το Βρετανικό πρωτάθλημα Saloon Car στην κατηγορία 1.600-2.300 cm3 το 1980 και το 1981, απέδειξε και την αξιοπιστία του κατακτώντας τη νίκη στον αγώνα των 24 ωρών του Spa, το 1981.

Το Mazda RX-7 στην πίστα του Spa, το 1981

Στην Αμερική, το RX-7 κέρδισε πάνω από 100 αγώνες του πρωταθλήματος IMSA, σημειώνοντας περισσότερες νίκες από οποιοδήποτε μοντέλο ανεξαρτήτως μάρκας, κυριαρχώντας στην κατηγορία GTU (κάτω από τα 2.500 cm3 ). Μεταξύ αυτών και τις 24 ώρες της Daytona για 12 συνεχόμενα χρόνια (από το 1982 έως το 1993). Οι αγωνιστικές δάφνες του RX-7 έφτασαν μέχρι και την Αυστραλία όπου κυριάρχησε στο τοπικό πρωτάθλημα αντοχής, από το 1982 μέχρι το 1984, αλλά και στον 12ωρο αγώνα του Bathurst. (πρωταθλητής 1992-95).

Η τεράστια εμπειρία στο πεδίο των αγώνων, είχε σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση της ισχύος του RX-7 στους 710 ίππους, χάρη στον κινητήρα με τους 4 ρότορες του Mazda 787B, ο οποίος έφερε την επανάσταση στο κατεστημένο των αυτοκινήτων αγώνων με εμβολοφόρο κινητήρα, όταν το 1991 το μοντέλο κατέκτησε την 1η θέση στον αγώνα των 24 ωρών του Le Mans. Το συγκεκριμένο μοντέλο εξακολουθεί να παραμένει το μοναδικό αυτοκίνητο με μη εμβολοφόρο κινητήρα που κέρδισε το συγκεκριμένο αγώνα, γράφοντας αναμφισβήτητα μία από τις πλέον ιστορικές σελίδες στην ιστορία του περιστροφικού κινητήρα.

Χτίζοντας το μύθο του Wankel

Η επιτυχία του RX-7 αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι την εποχή που η Mazda αποφάσισε να το εξελίξει, ο περιστροφικός κινητήρας εθεωρείτο καταδικασμένος.

Εξελίσσοντας τον Wankel για το RX-7 πρώτης γενιάς. Δεύτερος από δεξιά ο τότε επικεφαλής του τμήματος R&D της Mazda, Kenichi Yamamoto.

Η μάρκα προσέφερε όλα της σχεδόν τα μοντέλα με περιστροφικό κινητήρα μέχρι την εποχή που ξέσπασε η πετρελαϊκή κρίση (1973-74), οπότε η εκτόξευση της τιμής των καυσίμων οδήγησε τους καλούς αλλά «λαίμαργους» κινητήρες Wankel, στο περιθώριο. Η Mazda αποφάσισε τότε να αφαιρέσει τους κινητήρες αυτούς από τα περισσότερα σεντάν, hatchback και station μοντέλα της, και θα τους είχε εγκαταλείψει οριστικά – όπως συνέβη και με όλους τους κατασκευαστές. Τότε όμως, ήταν που ο επικεφαλής του τμήματος R&D Kenichi Yamamoto, είχε αντίθετη γνώμη, πιστεύοντας πόσο σημαντικό ρόλο στη διαφοροποίηση της εταιρείας έπαιζε ο περιστροφικός κινητήρας.

Ο Yamamoto, ως επικεφαλής της ομάδας των μηχανικών που εξέλιξαν τους πρώτους περιστροφικούς κινητήρες της Mazda το 1960, αποφάσισε να αναβαθμίσει τον υφιστάμενο κινητήρα 12Α και να βελτιώσει σημαντικά την οικονομία καυσίμου. Μεταξύ άλλων, η ομάδα του προσέθεσε πιο ανθεκτικά υλικά στις 3 ακμές του ρότορα – ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο – βελτιώνοντας ταυτόχρονα και τη λίπανση. Στη συνέχεια, οι μηχανικοί του Yamamoto βοήθησαν στο σχεδιασμό του ιδανικού οχήματος για το συγκεκριμένο κινητήρα. Συμπαγής και ελαφρύς με ήρεμη λειτουργία, αλλά και δυνατός που αγαπούσε τις υψηλές στροφές, ο περιστροφικός κινητήρας αποδείχθηκε ιδανικός για ένα σπορ αυτοκίνητο. Και το RX-7, ένα όμορφο, χαμηλό με σφηνοειδές ρύγχος και καμπυλωτό πίσω τζάμι, ήταν το μοντέλο που σχεδιάστηκε ειδικά για αυτόν τον κινητήρα.

Καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο

Σε ολόκληρη την διαδρομή του μοντέλου, κατασκευάστηκαν διάφορες τροποποιημένες εκδόσεις από την κάθε γενιά, που έσπασαν τα ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία τους: Στη διαδρομή του Bonneville Salt Flats στις ΗΠΑ το 1978 (FB, 296 km/h), το 1986 (FC, 383,7 km/h) και το 1995 (FD, 389 km/h).

Το 2002 είναι η χρονιά που σήμανε το τέλος ενός από τα πιο ξεχωριστά σπορ αυτοκίνητα της ιστορίας. Μεταξύ 1978 και 2002, από τη γραμμή παραγωγής πέρασαν 811.634 κομμάτια, αριθμός που αποτελεί μακράν τη μεγαλύτερη παραγωγή από οποιοδήποτε μοντέλο με περιστροφικό κινητήρα.

Mazda RX-8 Hydrogen RE

Το πνεύμα όμως του RX-7 συνεχίζει να ζει! Ο Wankel έδωσε το παρών στον διάδοχο του RX-7, στο Mazda RX-8, το οποίο ακολούθησε το 2003 και αποτέλεσε πεδίο δοκιμών για μια σειρά τεχνολογικές καινοτομίες. Μεταξύ αυτών το RX-8 Hydrogen RE το οποίο μπορούσε να κινηθεί είτε με υδρογόνο ή με βενζίνη, και το Mazda Premacy Hydrogen RE Hybrid, ένα MPV με ηλεκτροκινητήρα και ρότορα διπλού καυσίμου. Πρόσφατα η εταιρεία προχώρησε στην εξέλιξη ενός πρωτοτύπου, του Mazda2 EV με ένα κινητήρα με μικρό ρότορα, με στόχο τη διεύρυνση της γκάμας. Ένα παρόμοιο σύστημα θα τοποθετηθεί και στο Mazda MX-30, το νέο ηλεκτροκίνητο crossover SUV που θα βρεθεί φέτος στις εκθέσεις.

 

Nikos Loupakis

Μηχανολόγος Μηχανικός - Δημοσιογράφος

2 Σχόλια

  • Οι περιστροφικοί κινητήρες, βανκελ και άλλοι, παρόλες τις σχεδιαστικές τροποποιήσεις που δοκιμάστηκαν ακόμη από την αρχή της δημιουργίας τους αποδείχθηκαν πολύ ενεργοβοροι καθως και ρυπογόνοι γι’αυτό άλλωστε και εγκαταλείφθηκαν. Η mazda αγωνίστηκε να αλλάξει κάτι αλλά εις μάτην. Στο τέλος τους άφησε και αυτή.

    • Οι Wankel είχαν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, αλλά και πολύ συγκεκριμένες αδυναμίες – όπως πολύ σωστά επισημαίνετε. Γεγονός είναι ότι προσέφεραν στον οδηγό μία διαφορετική αίσθηση

Kατηγορίες

Ημερολόγιο

Μάρτιος 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031